IFT-5

13 oktober 2024 - Het is weer lauchtober. In de vroege ochtenduren, terwijl de eerste zonnestralen de hemel boven Starbase in Texas rood kleurden, stond een menigte van ruimtevaartenthousiasten en media te wachten op een historisch moment. De Integrated Flight Test 5 (IFT-5) van SpaceX’s Starship stond op het punt van start te gaan, een test die de toekomst van interplanetaire reizen kan bepalen.

De booster tijdens het landen

Hier een verslag van de fantastisch verlopen vlucht, hij heeft aan alle verwachtingen voldaan. Dat is zeker niet vanzelfsprekend wanneer zoveel nieuwe technieken worden getest. Hierdoor is de licentie van de luchtvaartautoriteit voor de volgende vlucht alvast binnen. Er hoeft geen onderzoek plaats te vinden.

Nadat de vorige test zo bevredigend was verlopen zit nu iedereen verwachtingsvol op het puntje van zijn stoel. Het opstijgen gaat goed, alle drieendertig motoren blijven wederom branden. Na 5 minuten de scheiding van booster en Ship. Opnieuw blijft alles goed functioneren waar het eerder eens mis ging. Tot nu toe in ieder geval een evenaring van ift-4, en in details zelfs beter.

Nu moet al snel de beslissing worden genomen of we voor een landing tussen de chopsticks gaan op toch maar weer een plons in zee. Tot onze vreugde besluit de missieleiding dat alles goed werkt en dat een landing in de armen van de lanceertoren het doel wordt. De minuten erna wacht iedereen af met samengeknepen billen en we worden niet teleurgesteld.

IFT-1
Wat ging verkeerd
- Niet alle motoren branden, er vallen steeds meer uit
- Regen van puin 5km in de omtrek
- Scheiden van booster en Ship mislukt
- Flight termination system faalt, gevaarlijke situatie
Wat ging goed
- Vertrek van lanceertoren verloopt vlekkeloos

IFT-2
Wat ging verkeerd
- Booster krijgt problemen kort na scheiding van Ship
- Ship krijft later problemen en moet ook opgeblazen
Wat ging goed
- De meeste motoren blijven branden bij opstijgen
- Nieuw zondvloed systeem werkt voorbeeldig
- De nieuwe hot staging ring werkt

Met roodgloeiende motoren van de terugkeerhitte komt de booster met zo'n 1000 km/uur schuin naar beneden vallen. De dertien beweegbare motoren worden ontstoken om de kolos af te remmen. Als de snelheid eruit is doven tien motoren.

De onderste trap moet nu zijn weg tussen de armen van mechazilla zien te vinden. Dat gebeurt op een zo veilig mogelijke manier door omzichtig de lanceertoren te benaderen. Op die manier blijft bij een eventuele ontploffing de schade aan de dure toren beperkt. Maar alle vrees is overbodig, de chopsticks sluiten zich als een handschoen om de booster. De motoren doven en het ontploffingsgevaar is geweken. Voor het eerst in de geschiedenis is een rakethelft opgevangen. Een flatgebouw van 70 meter is uit de lucht geplukt alsof het een tennisbal is.

IFT-3
Wat ging verkeerd
- Booster gaat kort voor de landing toch nog verloren
- Ship blijkt totaal niet opgewassen tegen de afdaling
Wat ging goed
- Alle motoren blijven branden bij opstijgen

IFT-4
Wat ging verkeerd
- Beweegbare Ship-flappen branden op bij afdaling
- Slechte controle over de rol-bewegingen van de Ship
Wat ging goed
- Experimenten met brandstof overpompen en met de payload deur
- Booster landt exact op de juiste plek in zee
- Flappen van de Ship blijven toch functioneren
- Eerste keer ooit dat het gloeien tijdens de afdaling in beeld wordt gebracht

Als de adrenaline weg begint te ebben verplaatsen we onze aandacht weer naar de Ship. Die koerst nu af op de stille oceaan alwaar hij gecontroleerd moet landen. Al snel is er rond de raket een paarse gloed te zien, het plasma dat bij zulke snelheden de betegelde romp geselt zijn we inmiddels gewend van de vorige vlucht maar het blijft natuurlijk zeer bijzonder dat dit in beeld kan worden gebracht. Dankzij de starlink-verbinding hebben we gedurende de hele vlucht haarscherp beeld.

Na het opvangen van de booster en de vorige landingspoging lijkt deze bijna saai. In tegenstelling tot de voige keer blijven de beweegbare flappen aardig in tact. Het spectaculaire opbranden blijft grotendeels achterwege en Ship landt exact op de afgesproken plek naast een boei met daarin een camera. Omdat het nacht is zien we niet zoveel als we zouden willen maar feit is dat de landing goed is gegaan.

SpaceX doet het allemaal eenvoudig lijken maar er worden hier dingen gepresteerd waarvan veel mensen blijven roepen dat het onmogelijk is. Totdat blijkt dat het wel kan. Het valt te verwachten dat ergens in 2025 vluchten van de Starship routine zijn geworden. Op dat moment zijn de kosten van een kilo massa naar de ruimte brengen nog maar een fractie van wat ze nu zijn. En SpaceX heeft de prijzen al eerder met een factor 10 doen dalen. Wat dit voor de ruimtevaart betekent laat zich raden, lanceren wordt uitendelijk net zo gewoon als vliegen naar een vakantiebestemming.